၁၁၄။ အဖကျွန်ုပ်တို့လာသည်ကျူး

အဖသားတို့လာသည်၊ အားကိုးရာမဲ့ဖြစ်ပြီ၊ ကိုယ်တော်သာမှီခိုရာ၊ လျှောက်ထားကြရာ၊ လောကအားငြီးငွေ့ရှာ၊ ကိုယ်တော်သာမရှိရာ၊ သက်သာခြင်းမျိုးပေးပါ၊ အဖမြတ်စွာ။ အဖကျွန်ုပ်လာသည်၊ လက်ခံသခင်။ ခိုကိုးရာမဲ့လာပြီ၊ နားညောင်းမူရှင်။ ရန်သူများမှထွက်ကာ၊ ဒုက္ခမှကယ်ဆယ်ပါ၊ ဝိညာဉ်ငြိမ်သက်စေပါ၊ လိုသောခါမှာ၊ အားနည်းကြောက်ရွံ့တတ်ချေ၊ အားပေးမစမူလေ၊ လက်ရုံးတော်ကိုရှာဖွေ၊ မိန့်မြွက်မူပေ။ အဖကျွန်ုပ်လာသည်၊ လက်ခံသခင်။ ခိုကိုးရာမဲ့လာပြီ၊ နားညောင်းမူရှင်။ ကျေးဇူးတော်မြတ်မစ၊ တံဆိပ်ခတ်ထာဝရ၊ အပြစ်ခြေလှမ်းတို့မှ၊ ဝေးကွာစေရ၊ ထွန်းတောက်ရွှေပြည်ကမ်းသို့၊ ကိုယ်တော်နှင့်တူနေဖို့၊ သေသည့်တိုင်ပို့ဆောင်ပြန်၊ လျှောက်ထားတောင်းပန်။ အဖကျွန်ုပ်လာသည်၊ လက်ခံသခင်။ ခိုကိုးရာမဲ့လာပြီ၊ နားညောင်းမူရှင်။